ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ
The Διδυμότειχο είναι μια πόλη της Βόρειας Θράκης, στην είσοδο Ανατολής-Δύσης. Πρόκειται για περιοχή με συνεχή κατοίκηση 7.000 χρόνων, η οποία συνδέθηκε με μεγάλα ονόματα και γεγονότα, ήδη από την προϊστορική περίοδο, όπως μαρτυρά το φυσικό, αλλά και το δομημένο περιβάλλον. Τα λαξευμένα κοραλλιογενή ασβεστολιθικά υπόσκαφα, τα ψηφιδωτά της ρωμαϊκής Πλωτινόπολης, το βυζαντινό κάστρο, τα οθωμανικά λουτρά, οι χριστιανικοί και οι αρμενικοί ναοί, η εβραϊκή συναγωγή και τα οθωμανικά τεμένη, στα οποία μπορεί να περιηγηθεί ο επισκέπτης, απηχούν τον ιδιαίτερο πολυπολιτισμικό χαρακτήρα του Διδυμοτείχου, ανά τους αιώνες. Ονομάστηκε πόλη των Αυτοκρατόρων, γιατί εδώ γεννήθηκαν ή στέφτηκαν οχτώ βυζαντινοί Αυτοκράτορες, όπως ο Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης (1193), ο Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος (1332), ο Ιωάννης Στ΄ Κατακουζηνός (1341) κ.ά. Λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης, η πόλη επιλέχτηκε να γίνει δύο φορές πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και η πρώτη της Οθωμανικής, επί ευρωπαϊκού εδάφους, ενώ κατά το Ινστιτούτο Καρόλου ΙΒ΄ της Σουηδίας, από το Διδυμότειχο, όπου διέμενε, πριν 300 χρόνια, διοικούσε τη Σουηδία ο Κάρολος ΙΒ΄ για ένα περίπου έτος.
Οι δύο οχυρωμένοι λόφοι του Καλέ και της Αγ. Πέτρας, βρίσκονται στη συμβολή των δύο ποταμών του Διδυμοτείχου, τον Ερυθροπόταμο και τον Έβρο. Ο Ερυθροπόταμος πηγάζει από την ανατολική Ροδόπη και εκχέεται στον Έβρο, ο οποίος πηγάζει από τη δυτική Βουλγαρία. Ο πρώτος οριοθετεί την πόλη δυτικά και νότια, ενώ ο δεύτερος, που είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Βαλκανικής χερσονήσου, αποτελεί το φυσικό σύνορο της χώρας με την Τουρκία.
Τα δύο ποτάμια συνδέθηκαν στενά με την τύχη του Διδυμοτείχου, την ιστορία, τους μύθους και τον πολιτισμό του. Ρόμβος κατά την αρχαιότητα, ο Έβρος, πήρε το όνομά του από τον πρίγκιπα της Θράκης Έβρο, ο οποίος «θύμα της Δαμασσίπης και της Αφροδίτης», όπως αναφέρεται στο ποίημα του Διδυμοτειχίτη Αυγερινού Μαυριώτη, έπεσε στο «μυθικό», «αμέρωτο» και «εύλαλο» ποτάμι να πνιγεί. Θεοποιημένος ο πρίγκιπας-ποταμός Έβρος απεικονίστηκε στο ψηφιδωτό της Πλωτινόπολης, αντίθετα από άλλες αναπαραστάσεις, με μορφή νεανική και στεφανωμένη, παραπέμποντας στον Απόλλωνα.
Με τα δύο ποτάμια του Διδυμοτείχου, τον Έβρο και τον Ερυθροπόταμο, συνυφάνθηκε και η σωτηρία της πόλης από τον πολιορκητικό κλοιό των Λατίνων Σταυροφόρων. Το 1205, παραμονή της Πεντηκοστής, μετά από λιτανεία των ιερών και θαυματουργών εικόνων, τα δύο ποτάμια πλημμύρισαν από ξαφνική καταρρακτώδη βροχή και παρέσυραν στο θάνατο στρατιώτες και πολιορκητικές μηχανές, σώζοντας την πόλη και τους κατοίκους της. Σε ανάμνηση του γεγονότος αυτού, κάθε χρόνο παραμονή και ανήμερα της Πεντηκοστής τελούνται ιερές λειτουργίες και λιτανείες και ακολουθεί παραδοσιακά πανηγύρι, το γνωστό Καλέ-Παναϊρ.
Φωτογραφικό υλικό
